00306 Чујте, браћо, послушајте мене

001    Чујте, браћо, послушајте мене
002    Како жито расипају жене.
003    Што би једна жена разнијела,
004    Три јој села не би нанијела.
005    Човек жену на пијацу вуче,
006    Жене двије код куће истуче.
007    „Носи, коно, све што можеш прије,
008    Само немој казивати чије;
009    Па нам купʼте оне црне каве,
010    И шећера повелике главе,
011    И цигара црвенијех слова,
012    Не да би лʼ се одлучила ова.
013    Кад нестане жита на тавану,
014    Човека ћу послати јарану,
015    Јаран даје колʼко оћеш жита.“
016    Кад ујесен ево ти јарана:
017    „Жито дајте, жалосна вам нана,
018    Све за метар три метара дајте!“
019    Ето тако, нека знаде свако
020    Да са женом није живитʼ лако,
021    А без жене зло и наопако!

Подаци о песми

СакупљачМихаило Поповић
КазивачФехим Мујановић, отац пекар, почивши земљорадник, село Зељина, Доњи Градачац; бригадир Четврте градачке бригаде.
Место и време бележења24. 08. 1949. године, градилиштe ауто-пута „Братство и јединство“, деоница код Спачве.