02316 Горња Тузло, сиротице љута, ...

001    Горња Тузло, сиротице љута,
002    Ти си многог спремила регрута!
003    Спремила и у теретном влаку,
004    Све по ноћи и по црном мраку!
005    Ти си многу уцвелила мајку,
006    Неком мајку, неком милу сеју,
007    Неком жену скоро доведену,
008    Доведену а необљубљену!
009    И ја сам је, побро, мислио пољубити,
010    Да ми није, побро, солдачије служит!
011    Дођи, побро, да ти се потужим
012    Ђе ја своју солдачију служим:
013    У планини на ономе вису,
014    Ђено браћа долазила нису;
015    У планини, ђе Бог срећу дијели,
016    Ништа нема, само камен бијели!
017    Мутна вода, што мало помави
018    И високо небо што се плави.
019    Изнад неба орлови се вију,
020    А по шуми, комите се крију.
021    Они траже нашега војника
022    Да убију – то је њима дика!
023    Убију га и свуку одијело –
024    Сам остаде голо, мртво тијело!
025    Мртво тијело ништа не говори,
026    Само вода низ поток жубори.

Подаци о песми

СакупљачЈованка Големовић Лазаревић
КазивачРужа Мићић, рођена 1930, 19 година, писмена, Доњи Зовик, Брчко; бригадирка Четврте брчанске бригаде.
Место и време бележења15. 09. 1949. на градилишту ауто-пута „Братство и јединство“.
Напомене сакупљачаКоло.
Напомена приређивачаПесма је током прве редакције прескочена; није прекуцана.
Стих 17: у рукопису се рашчитава „помави“; нејасног значења.