00014 Усамљени млади морнар нигде никог нема

001    Усамљени млади морнар нигде никог нема,
002    Само драгу у даљини, која му је верна.
003    Они би се већ узели, ал’ их мајка кара,
004    Зашто кћери ти да љубиш младога морнара?
005    За морнара није љубав, нити дјева бајна,
006    За њега је сиње море, лађа вјера драга.
007    Седи дјева поред мора, горке сузе лије,
008    Њој долази драги морнар, па јој проговара:
009    „Зашто плачеш, драга душо, зашто сузе рониш,
010    Зашто нећеш, драга душо, да ми одговориш?
011    Кад је тако, дјево бајна, да се опростимо
012    И заједно, загрљени, у море скочимо!“
013    А валови са Јадрана мирно их покрише.
014    „Збогом, оче, збогом, мајко, од сад па до гроба,
015    Трунуће вам ваша ћерка у најлепше доба!“
016    „Да сам знала, мила кћери, шта ћеш учинити,
017    Ја би теби дозволила морнара љубити.“

Подаци о песми

СакупљачМихаило Поповић
КазивачВера Ђорђевић, 16 година, трговачка радница; бригадирка Врањанске бригаде.
Место и време бележења12. 08. 1949. на градилишту ауто-пута „Братство и јединство“, деоница код Драгалића, 7 km од Нове Градишке.
Напомене сакупљачаПева се често у Врању. Мелодија није далматинска.
Напомена приређивачаВ. варијанте бр. 575, 1640, 1702, 1729, 1867, 1904.